Pójdziemy w Marszu Rotmistrza Pileckiego

Trasa pochodu prowadzi od pl. Szarych Szeregów do ronda Rotmistrza Witolda Pileckiego.

- Po raz drugi już upamiętniamy w ten sposób jednego z największych bohaterów II Wojny Światowej - mówi Agnieszka Gorczyca ze szczecińskiego IPN. - Data 13 maja to rocznica urodzin Pileckiego.

Był rotmistrzem Wojska Polskiego, żołnierzem podziemia, ochotnikiem do Auschwitz, organizatorem ruchu oporu w KL Auschwitz i na koniec, gdy skończyła się już wojna, stał się ofiarą stalinowskiego mordu sądowego.

Również dziś w godz. 10-14 w budynku Szkół Salezjańskich przy ul. Ku Słońcu 124 odbędzie się Turniej wiedzy o Szarych Szeregach, organizowany przez Instytut Pamięci Narodowej oraz Szczeciński Szczep Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej "Watra". Inicjatywa ma na celu popularyzację wiedzy na temat historii polskiego harcerstwa w okresie II wojny światowej oraz losów powojennych.

Przypomnijmy w skrócie barwną historię rotmistrza Witolda Pileckiego. Urodził się w północnej Rosji, dokąd rodzina Pileckich została przesiedlona przez władze rosyjskie w ramach represji za udział w powstaniu styczniowym. W latach 1918 - 1921 służył w Wojsku Polskim walcząc w wojnie polsko-bolszewickiej. Jako kawalerzysta brał udział w obronie Grodna. Z 211 pułkiem ułanów walczył w bitwie warszawskiej, bitwie w Puszczy Rudnickiej i w wyzwoleniu Wilna.

W 1922 r. rozpoczął studia na Wydziale Rolnym na Uniwersytecie Poznańskim i jednocześnie na Uniwersytecie im. Stefana Batorego jako nadzwyczajny słuchacz Wydziału Sztuk Pięknych. W latach dwudziestych XX w. rodzina Pileckich stała się właścicielem majątku i dworu Sukurcze niedaleko Lidy. W latach dziewięćdziesiątych władze białoruskie zniszczyły cała miejscowość. Zasypano nawet stawy i jezioro z czynnym źródełkiem.

W 1939 r.walczył w kampanii wrześniowej jako dowódca plutonu w szwadronie kawalerii dywizyjnej 19 Dywizji Piechoty Armii "Prusy", a następnie w 41 Dywizji Piechoty na przedmościu rumuńskim. Pod jego dowództwem ułani zniszczyli 7 niemieckich czołgów oraz 3 samoloty.

Podczas okupacji został jednym z organizatorów powołanej 9 listopada 1939 konspiracyjnej organizacji Tajnej Armii Polskiej. W 1940 r. przedstawił swoim przełożonym plan przedostania się do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz w celu zebrania od wewnątrz informacji wywiadowczych na temat jego funkcjonowania i zorganizowania ruchu oporu. 19 września 1940 r. wszedł w kocioł łapanki, by dostać się do Auschwitz. Jako więzień nr 4859 był głównym organizatorem konspiracji w obozie ruchu oporu.

Opracowywał pierwsze sprawozdania o ludobójstwie w Auschwitz przesyłane na Zachód. Po ucieczce z obozu służył w oddziale III Kedywu KG AK. Brał udział w powstaniu warszawskim. W latach 1944 - 1945 przebywał w niewoli niemieckiej w stalagu 344 Lamsdorf Łambinowice, w oflagu VII A w Murnau. Po wyzwoleniu stalagu walczy w 2 Korpusie Polskim. W październiku 1945 r. na osobisty rozkaz gen. Władysława Andersa wrócił do Polski, by prowadzić w Polsce działalność wywiadowczą na rzecz 2 Korpusu.

W Polsce zorganizował siatkę wywiadowczą. Nie zareagował na rozkaz Andersa opuszczenie Polski w związku z zagrożeniem aresztowaniem. 8 maja 1947 r. został aresztowany. Był torturowany. W trakcie ostatniego widzenia z żoną wyznał jej: Oświęcim to była igraszka.

Prokuratorem oskarżającym Pileckiego był major Czesław Łapiński. 15 maja 1948 r. został skazany na karę śmierci i wkrótce stracony. Wyrok wykonano w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej, poprzez strzał w tył głowy.