Barwy lata w ogrodzie dendrologicznym w Glinnej [ZDJĘCIA]

Godziny otwarcia:

Obiekt jest udostępniany od 15 marca do 31 października – w dni powszednie od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00-18.00, a w soboty i niedziele 10.00-19.00. Wstęp do ogrodu jest bezpłatny.

Zgromadzona tu kolekcja liczy obecnie ponad 800 gatunków i odmian drzew i krzewów, przede wszystkim egzotycznych. Z uwagi na niewielką powierzchnię ogrodu ma charakter typowo uniwersalny. Można więc, podczas jednej wędrówki zapoznać się tu z różnymi grupami roślin drzewiastych. Warto odwiedzić to miejsce w różnych porach roku, gdyż tylko wówczas można uchwycić całe piękno ogrodu i okazów w zgromadzonej tu kolekcji.

Historia ogrodu sięga roku 1823, gdy powstały tu prywatne szkółki drzew, przejęte w 1870 roku przez nadleśnictwo państwowe w Śmierdnicy. To właśnie z tego okresu pochodzi większość najstarszych, pomnikowych dzisiaj okazów egzotycznych drzew. Sadzono je na obrzeżach powierzchni produkcyjnej jako ozdobę, celem obserwacji nad mrozoodpornością lub jako matecznik do dalszego rozmnażania.

Szczególnie zasłużonym w tej dziedzinie był pracujący tu przez wiele lat w końcu XIX w. nadleśniczy ze Śmierdnicy - Carl Ludwig Gene. Pierwsza informacja o ogrodzie pochodzi z 1911 roku, zaś spis z roku 1938 wykazuje obecność 51 egzotycznych gatunków drzew i krzewów. W okresie powojennym, aż do roku 1970, opieka nad ogrodem ograniczała się do budowy nowego ogrodzenia, ustawienia ławek, utrzymywania porządku.

Mrozy, wichury, bujny rozrost rodzimej roślinności oraz brak nowych nasadzeń spowodowały, że do tego czasu ocalały tylko 23 gatunki z tej listy. W tym roku Lasy Państwowe i Arboretum SGGW Rogowie rozpoczęły współpracę celem właściwego zagospodarowania tego obiektu. Ustalono, że w związku z niewielkimi - wówczas niespełna 2 ha rozmiarami - nie można tu rozwijać tak bogatych kolekcji, jak w arboretach typu uniwersalnego, takich jak w Kórniku, Rogowie i Przelewicach. Przyjęto jako docelową liczbę 250 - 300 gatunków i podwojenie tej liczby po jego powiększeniu w przyszłości. Przyjęto, że szczególną uwagę należy poświęcić gatunkom drzew i krzewów wymarzających w innych częściach Polski, oraz całkiem nowym, o nieznanej dotąd mrozoodporności.