Zabójczo podrożały leki na osteoporozę

Zdaniem Danuty Parszewskiej-Knopf, prezes Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Aptekarskiej, pani Zofia powinna się cieszyć, że znalazła aptekę, w której Ostolek kosztuje 16 zł. Za ten lek można bowiem zapłacić nawet 55-58 zł. Podobnie jest z Ostemaxem. Po zmianie cen leków refundowanych pacjent wyda na niego od 15 do nawet 70 zł. Wszystko zależy od tego, czy apteka wprowadza jakieś zniżki. Te zaś są wtedy, gdy zakupiła lek po niższej cenie w hurtowni.

Ministerstwo nie słucha

- Od dłuższego czasu domagamy się wprowadzenia urzędowych cen leków na receptę. Wtedy w każdej aptece cena byłaby jednakowa. I wcale nie musiałaby być wysoka. Ministerstwo Zdrowia nie chce nas jednak słuchać - mówi Danuta Parszewska-Knopf. - Dziś pacjentom nie pozostaje nic innego, jak tylko biegać po aptekach i szukać, gdzie jest taniej.

Tragiczne skutki

Dobrze wie o tym Mirosława Kuc, która oprócz osteoporozy ma jeszcze miażdżycę.

- Ile ja się nalatam, by gdzieś kupić lek taniej. Proszę też lekarza, by wypisywał mi każdy lek na osobnej recepcie, bo od razu nie mogę wszystkiego wykupić - mówi 70-letnia szczecinianka.

Weronika Jasińska, która od 4 lat bierze leki na osteoporozę, po ostatnich podwyżkach zastanawia się nad odstawieniem leku. Tak zrobiła jej przyjaciółka, której nie było stać na kolejny droższy lek.

- Zdecydowanie odradzam przerywanie terapii - mówi dr n. med. Robert Krystowski, szczeciński specjalista ortopedii i chirurgii urazowej. - Aby stan kości się ustabilizował, musi być zachowana ciągłość leczenia. Inaczej stan kości się pogarsza. Chory naraża się na złamania np. nadgarstka, kręgosłupa.
Nieleczona osteoporoza prowadzić może do kalectwa. A w przypadku złamania szyjki kości udowej, nawet do śmierci.

Cztery miliony chorych

Na osteoporozę choruje ponad 4 mln Polaków. Każdego roku 15 tys. osób łamie szyjkę kości udowej. 20 procent z nich umiera następnie w ciągu pół roku. Reszta zostaje inwalidami.

Osteoporoza - polega na postępującym ubytku masy kostnej. To głównie choroba kobiet po menopauzie. W grupie wysokiego ryzyka są jednak również osoby, które mają ubogą dietę (jedzą mało nabiału, ryb i orzechów), palące papierosy, zażywające leki sterydowe, a także te, których wzrost zmniejszył się o więcej niż 3 cm, w których sylwetce wystąpiły zmiany (przygarbienie), prowadzące siedzący tryb życia i o niskiej masie ciała.