Na pętli przy ul. Potulickiej w Szczecinie znalezione stare nagrobki

O sytuacji zawiadomił nas Czytelnik.

- Obok budynku kas biletowych na remontowanej właśnie pętli na ul. Potulickiej leżą trzy płyty nagrobkowe - relacjonuje pan Tomasz. - Widać je od ponad tygodnia, nawet ze schodka sklepu naprzeciwko. Czy kierownictwo budowy nie jest zobowiązane do zgłoszenia komuś tegoż znaleziska? Uważam, że już dawno powinny one stamtąd zniknąć.

Skontaktowaliśmy się z wykonawcą prac, czyli Energopolem Szczecin, żeby wyjaśnić dalszy los znaleziska.

- Płyty zostały zabezpieczone i będą zabrane - zapewnia Grażyna Błaszczyńska z ES.

Można było się spodziewać takiego znaleziska. Pętla powstała w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Tymczasem pierwsze wzmianki o istnieniu cmentarza na Górnym Wiku pochodzą z XIV wieku, kiedy istniał w tym miejscu niewielki cmentarz związany z kościołem i szpitalem św. Jerzego, w źródłach określany jako "Georgenkirchhof".

Jak podaje "Encyklopedia Pomorza Zachodniego" w 1767 roku w jego miejscu zorganizowano nowe miejsce pochówków, określane na mapach jako Wiekscher Kirchhof lub Oberwieker Friedhof. Spoczęli tu m.in. członkowie francuskiej rodziny Rückforth, znanej z prowadzenia działalności browarniczej oraz rodziny Crepin - właścicieli drożdżowni i gorzelni.

W II połowie XIX wieku wybudowano kaplicę cmentarną i ogrodzono teren (w 1878 r.), ale jednocześnie rozpoczęto stopniowe zmniejszanie nekropolii ze względu na rozbudowę dworca kolejowego po stronie wschodniej oraz budowę od 1873 roku teatru letniego "Bellevue" w jego południowej części. Ostatecznie ze względu na brak wolnych miejsc cmentarz zamknięto w 1880 roku.

W 1925 r. rozebrano kaplicę cmentarną, zaś pięć lat później w północnej części cmentarza wzniesiono kościół ewangelicki pw. Zbawiciela (niem. Erlöserkirche). W czasie nalotu w styczniu 1944 roku cmentarz, jak i znajdujący się obok świątynia uległy zniszczeniu.